कुणी तरी असाव
दुखात सहभागी होणार
दुःख वाटुन घेणार
आणि दुखात सुखावणार
कुणी तरी असाव
नयनातील अश्रु पुसणार
टाकिचे घाव सोसनार
आणि हृदयात प्रेमाचा अंकुर फुलावनार
कुणी तरी असाव
मनातील वेदना जाननर
अंतर्मन जाननर
कुणी तरी असाव
स्वप्नात हसवणार
अन्ताकरानत विसावनर
अणि क्षणात सुखावणार
कुणी तरी असाव
फुलाप्रमान फुलणार
कलिप्रमान कोमेजनार
आणि नववधू प्रमाण सजणार
कुणी तरी असाव
लाजालुप्रमान लाजणार
संस्कृति प्रमाण वागणार
आई ध्येयाची कास धरनार
अजय कुलकर्णी सात्रेकर बीड
घर कस असाव
प्रेमान मंतरलेले
रुनानुबंधान जखडलेले
सर्वस्वाने बहरलेले
घर कस असाव
कटुपन नसलेल
असत्यपन गोठलेल
घर कस असाव
अतिथिच्या आथिथ्याच
कृतद्न्याच्या कृताद्न्यतेच
निस्वार्थी बुध्दिच
घर कस असाव
बाल सवंगद्याच
अबाल वृध्दाच
घर कस असाव
अफ़ाट प्रसन्नतेच
अबाधित समृध्दीच
अजय कुलकर्णी सात्रेकर बीड
हे असच चालायच
नाश्त्यामध्ये रोज पिज्जाची वाट पहावी
आणि कूकने नेमकी पोह्याची प्लेट
आणून द्यावी
हे असच चालायच
आपन तन मन धनाने गूगल सर्च करावा
पण HR ने forwarding निषिध्द करावे
हे असच चालायच
आम्ही मोठ्या मुश्कीलीने bug शोधायचा
आणि डेवलपर ने त्याला feedback द्यावा
हे असच चालायच
lunch मध्ये plastic (कोबी) ची
भाजी असावी
हे असच चालायच
आम्ही उत्साहाने मुलाखतीला जायच
HR ने आम्हाला we will contact you later
अस म्हनाव
हे असच चालायच
आम्ही रोज salarychya अपेक्षेने HR शी मीटिंग करावी
त्यानी पुढील आठवड्याची तारीख द्यावी
हे असच चालायच
आपण रोज मोबाईल घेवुन
ओफिस ला याव
आणि रिसेप्शन जवळ
मोबाईल सबमिशंचा बोर्ड दिसावा
हे असच चालायच!!
अजय कुलकर्णी सात्रेकर
प्रेम हा अडीच अक्षराचा शब्द आहे
त्यामध्ये अख्ख विश्व बद्ध आहे
एकतर्फी प्रेमाचे फारच
वाइट असते
आभासी प्रतिमा पाहून काढलेली
नाईट असते
प्रेम करने
हा काही गुन्हा नाही
ही संधी आयुष्यात
पुन्हा नाही
तू जवळ नसलीस तरी
माझ्या हुदयात कल येते
तू जवळ नाहीस या कल्पनेने च
ती जगण्याची बल देते
तू जवळ नसशील
तेव्हा तुला पाहव वाटत
पण तू
जवळ नाहीस या कल्पनेने
डोळ्यात पाणी दाटत
तुझ्याविना माझं जीवन
जीवनच राहत नाही
खरं सांगतो मित्रहो
मी दिवसा स्वप्न पाहत नाही
तुझं आणि माझं
फारच जवळच नातं आहे
जस तळपणाऱ्या तलवारीच
धारधार पात आहे
परीक्षा संपल्यावर
पुस्तक हातात धरवत नाही
तेही म्हणत
मला तुझ्याशिवाय करमत नाही
प्रेम अश्या व्यक्तीवर करावं
त्याने तिच्यामध्ये किंवा तिने त्यांच्यामध्ये
पूर्णपणे विलीन व्हावं
भारत हा संस्कृती संपन्न देश आहे
प्रत्येकामध्ये अद्यापही
माणुसकीची भावना शेष आहे
—————————————————————————————————————————————-
कारगिल युद्धाच्या वेळी लिहिलेल्या चारोळ्या
कारगिल युद्धाचा
एक मोठा फायदा झाला
राष्ट्रीय ऐक्याचा
एक छोटा कायदा झाला
कारगीलची भूमी आमची
शान आहे पण
पाकड्यासाठी मात्र
ही जिवंतपणीच स्मशान आहे
वीर जवानांच्या बलिदानानी
भारतभू पावन झाली
अनेकींच्या सौभाग्याची
इथेच हवन झाली
मातृभूमी प्रथम
तुझे कर्तव्य पार पाडतो
मगच गावाकडे
खुशालीचा निरोप धाडतो
कारगीलचा संघर्ष
सध्या तरी थांबला
तूर्त त्यांचा मृत्यू
काही काळ लांबला
पाकिस्तानी दहशतवाद्यांचा
काढायचा आहे काटा
तुम्ही सर्वजण
उचला यात खारीचा वाटा
भारतभू च्या रक्षणार्थ
शहीद मी झालो
हे कर्तव्य पार करण्यासाठी
जन्माला मी आलो
लाहोर बस
कारगीलकडे कशी वळली
विश्वासघातकी प्रवृत्तीमुळे
ती सुद्धा हळहळली
मातृभूमीसाठी आम्ही काहीही
करण्यास तयार आहोत
वेळप्रसंगी मृत्यूवरसुद्धा
बिनदिक्कतपणे सवार आहोत
शहीद झालेल्या वीरांना
कोटी कोटी प्रणाम
त्यांनी मातृभूमीच्या रक्षणासाठी
आपल्या जीवनाला दिला पूर्णविराम
मातृभूमीसाठी जेवढं कराल
तेवढं कमी आहे
पुढील जन्मी येथे जन्मण्याची
हीच कोरी हमी आहे
भारतीय सैनिकानो
तुमची किती करावी स्तुती
तुमच्यातुनच निर्माण झाल्या
असंख्य प्रभृती
राष्ट्रासाठी बलिदान करणं
हे आमच्यासाठी मोठं आहे
त्या मानाने मातृभूमीसाठी
आमचं हे कर्तव्य अगदी छोटं आहे
अजय कुलकर्णी सात्रेकर
सुंदर सजवलेलं घर
सुंदर जोडलेली नाती
त्यात तुझीच फक्त कमी होती
तुझं निरागस रूप
तुझी नाजूक काय
तशी तुझी होती
माझ्यावर जीवापाड माया
क्षणोक्षणी नेहमी
तुझाच ध्यास
कधी येशील समीप
हीच माझी आस
सांज सांयकाळी
सतत तुझीच आठवण
कधी करशील तू
माझी मनात साठवण
अजय कुलकर्णी सात्रेकर बीड
उध्द्वस्त लाखोंचे संसार
घरात दारूचा संचार
कंटाऊन गेली नार
घरात अन्नाची मारामार
दारू घुसली घरात
जोम आला मारत
दारूशिवाय नाही करमत
आपल्या धुंदीत बरळत
धुंद तिच्यात तासूनतास
संसाराचा होतो ऱ्हास
खाण्यास मिळेना घास
सारखा दारूचा सहवास
दारू पिण्यात वाटते मजा
कंगाल होतो धनवान राजा
तो आयुष्यातून होतो वजा
हीच असते त्याची सजा
नका लागू दारूच्या नादी
ती करते आयुष्याची बरबादी
अजय कुलकर्णी सात्रेकर बीड
त्या रेशमी क्षणाची
आठवण ठेवून गेली
माझ्या अव्यक्त भावना
जाताना घेऊन गेली
माझ्या सुंदर स्वप्नाची
चांदणी होऊन गेली
माझ्या अतृप्त दुःखसागरात
बिनदिक्कतपणे पोहून गेली
सुखाच्या चार क्षणाची
पाहुनी होऊन गेली
गडगडताना मात्र जलद
दामिनी होऊन गेली
माझ्या जीवनातील
अंधकार घालऊन गेली
तिचा तेवत जीवनदीप
कायमचा मालवून गेली
अजय कुलकर्णी सात्रेकर बीड
